فهیمه اکبری صحت: باشگاه بدنسازی به عنوان یکی از کسبوکارهای نسبتا نوپا و جوان کشور چند سالی است که با تمام کاستیها همچنان بر مدار موفقیت قرار گرفته و نسب موفقیت آن به شکست چندین برابر است. گزارش پیش رو وضعیت باشگاههای بدنسازی را از نظر پلن کسب و کار بررسی میکند.
برای راهاندازی باشگاه در وهله اول نیاز به دریافت مجوز است. شرایط دریافت مجوز باشگاه بدنسازی عبارت است از: داشتن مدرک تحصیلی حداقل دیپلم، موسس نباید دارای شغل دولتی باشد، تاهل یک اام است.
در صورت فعالیت باشگاه در دو بخش آقایان و بانوان حتما باید یکنفر به عنوان مدیر و یکنفر به عنوان مدیر بانوان انتخاب شود. مدیران باشگاه هم به تنهایی دارایی شرایطی هستند که نشان میدهد هر کس نمیتواند نسبت به مدیریت این فضا اقدام کند.
پس از طی این مراحل مدارک مورد نظر باید تهیه شده و به اداره اماکن شهر مربوطه تحویل شود.
مهمترین مدارک مورد نیاز درخواست مجوز باشگاه عبارت است از: تعیین نام باشگاه، تکمیل فرم تاسیس ارائه شده از سوی اماکن، کروکی محل باشگاه، آرم و مهر باشگاه، کارت پایان خدمت، گواهی عدم سوء پیشینه، گواهی عدم اعتیاد، تعهدنامه فدراسیون پزشکی، مدرک مربیگری و …
پس از تکمیل و ارائه مدارک و فرمهای مورد نظر اداره اماکن نسبت به احراز صلاحیت اقدام کرده و حدود یک کاه تا ۴۵ روز دیگر مجوز لازم صادر می شود. اما راه اندازی یک کسبو کار تنها به داشتن مجوز نیست.
بلکه باید مومات مورد نظر هم تهیه شود. برای تهیه مومات نیاز به بررسی میزان سرمایه اولیه و چگونگی تخصیص آن در مراحل مختلف است.
سرمایه اولیه
بررسی میزان سرمایه اولیه برای راهاندازی کسبوکار: این سرمایه در چه بخشهایی هزینه میشود؟ تجهیزات موردنیاز این کسبوکار چه میزان از سرمایه را از آن خود میکنند؟
مجید محبی صاحب یک باشگاه در افسریه تهران میگوید: باشگاههای بدنسازی از نظر کیفی، کمی، موقعیت جغرافیایی، تجهیزات و امکانات به دستههای مختلفی تقسیم میشود.
باشگاههای کوچک محلی که بیشتر در محلههای قدیمی و شهرستانها فعالیت میکنند از نظر مساحت بین ۶۰ تا ۷۰ متر هستند و از نظر تجهیزات بسیار مختصر و اندک عمل میکنند.
برای راهاندازی چنین باشگاهی نهایتا ۵۰ میلیون تومان هزینه میشود. به عبارتی تجهیزات نهایتا ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان و مابقی هم برای ودیعه ملک تخصیص پیدا میکند.
باشگاههایی هم هستند که در مراکز شهر تهران و شهرستانهای بزرگ با ۳۰ تا ۴۰ درصد هزینههای باشگاههای بزرگ راهاندازی میشوند و نسبتا درآمدزایی مناسبی دارند.
ورودی این باشگاهها در شهرستانها بین ۱۰ تا ۱۵ هزار تومان و در تهران بین ۲۰ تا ۲۵ هزار تومان است. با توجه به اینکه امکانات ویژهای در این باشگاهها وجود ندارد نهایتا ۲ یا ۳ هزار تومان بر مبلغ ورودی اضافه میشود.
در این باشگاهها مشتریان ثابت نهایتا در ماه ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار تومان هزینه میکنند.
در بهترین حالت سود این باشگاهها پس از کسر تمامی هزینهها بین دو و نیم تا سه میلیون تومان است. تجهیزات مورد نیاز باشگاههای کوچک محلی عبارت است از دو تا سه تردمیل که هر کدام بین ۲ تا ۳ میلیون بسته میزان امکانات خریداری میشوند. چند وزنه بدنسازی که نهایتا مجموع وزنهها ۲ میلیون تومان هزینه دارد.
به گفته وی: دسته دوم باشگاهها بسیار متفاوت هستند؛ ورودی این باشگاهها از ۳۰ هزار تومان شروع شده حتی به ۶۰ تا ۷۰ هزار تومان هم میرسد. این باشگاهها به تمامی امکانات مجهز بوده و در کمترین حالت یک مشتری برای هر جلسه ۸۰ تا ۹۰ هزار تومان هزینه میکند.
این باشگاه در برخی مواقع به آرایشگاه و حمام هم مجهز هستند. برای تجهیز چنین باشگاهی فضا بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ متر است.
همچنین هشت تا ده تردمیل با کف قیمتی ۱۰ میلیون تومان خریداری میشود. دو تا سه دستگاه پرس سینه هر کدام با قیمت متوسط چهار میلیون تومان، دو عدد دستگاه دراز و نشست با قیمت متوسط ۱۸۰ هزار تومان، دو عدد ویبراتور لاغری به قیمت یک تا یک و نیم میلیون توماناست.
همچنین انواع دمبلها با کف قیمتی ۱۰۰ هزار تومان، سه عدد دستگاه بدنسازی چندکار و سیمکش به قیمت ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان، دو عدد دستگاه تحریک کننده عضلانی به قیمت ۵۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومان و … تجهیزات مورد نیاز یک باشگاه بزرگ بدنسازی است.
برای راهاندازی چنین باشگاهی به دلیل موقعیت جغرافیایی و تجهیزات و امکانات مورد نظر حدود یک میلیارد تومان سرمایه مورد نیاز است.
وی تاکید میکند: البته باشگاههایی هم هستند که در مراکز شهر تهران و شهرستانهای بزرگ با ۳۰ تا ۴۰ درصد هزینههای باشگاههای بزرگ راهاندازی میشوند و نسبتا درآمدزایی مناسبی دارند.
تجهیزات مورد نیاز این باشگاهها نهایتا ۱۰۰ میلیون تومان هزینه دارد و برای تامین ملک مورد نظر باید حدود ۱۰۰ میلیون تومان در نظر گرفت.» راهاندازی یک باشگاه بدنسازی آنچنان هم که به نظر میرسد آسان نیست پس از تهیه مومات باید موانع این کسب و کار را شناسایی کرد.
چالشها و ریسکها
کسبوکار با چه چالشها و مشکلاتی روبهرو است؟ صاحب کسبوکار چه ریسکهایی را باید به جان بخرد؟ این ریسکها چگونه برطرف میشود؟
پوریا سیاحت مربی یک باشگاه در محدوده سعادتآباد میگوید: یکی از مهمترین چالشهای این کسب و کار یافتن ملک مناسب با موقعیت جغرافیایی مناسب است. اگر باشگاه در موقعیت درست راهاندازی نشود درآمدزایی آن بدون شک منفی است.
باید بسته به میزان امکانات و تجهیزات موقعیت جغرافیایی را در نظر گرفت. در بسیاری از محلههای تهران هم افراد نمیتوانند برای یک جلسه باشگاه نزدیک به ۱۰۰ هزار تومان ورودی پرداخت کنند. در وهله اول باید موقعیتیابی مناسب را انجام داد.»
یک باشگاه در محدوده راه آهن روزانه نهایتا ۵۰ مشتری دارد که در بهترین حالت هر مشتری ۲۵ تا ۳۰ هزار تومان پرداخت میکند.
به گفته وی: قیمتگذاری خدمات یکی دیگر از مشکلات باشگاهداران است و نظارت درست و کافی بر روی این موضوع انجام نمیشود. موضوع دیگر این است فضای باشگاه باید دارای سقفی بلند و تهویه مناسب باشد به همین دلیل هر ملکی را نمیتوان برای باشگاه در نظر گرفت. به نوعی پیدا کردن یک لوکیشن پاشنه آشیل این کسب و کار است.
همچنین نیاز است دیوار باشگاهها دارای عایق صوتی بوده و از سوی دیگر ارتفاع مناسبی داشته باشد، به همین دلیل تغییر کاربری یک فضا به باشگاه بدنسازی با هزینههای زیادی برای ایجاد ساختاری مناسب با این ورزش همراه خواهد بود.
همچنین باشگاههای وی آی پی به دلیل خاص بودن مشتریان با معضلی به نام مدیریت بر رضایتمندی مشتریان رو به رو هستند. از آنجایی که مشتریان این باشگاهها افراد خاص و ویژهای بوده و برای حضور در سالن مبالغ قابل ملاحظهای را پرداخت میکنند توقعات متفاوتی دارند که برآورده کردن آنها به مدیریت مناسبی احتیاج دارد.
اشتغالزایی
میزان اشتغالزایی این کسبوکار چقدر است؟ این کسبوکار برای چند نفر و چگونه اشتغالزایی میکند؟ حاشیه سود آن چقدر است؟
مهران صمصامی مدیر یک باشگاه در محدوده میدان راه آهن میگوید: باشگاههای بزرگ حاشیه سود بیشتری نسبت به باشگاههای کوچک دارند. با توجه به خدماتی که در این باشگاهها ارائه میشود مشتریان گردش مالی بیشتری را در این اماکن ایجاد میکنند.
یک باشگاه در محدوده راه آهن روزانه نهایتا ۵۰ مشتری دارد که در بهترین حالت هر مشتری ۲۵ تا ۳۰ هزار تومان پرداخت میکند. از آنجایی که تهیه مومات و دستگاهها بسیار گران بوده و بیشتر ملکهای مربوط به باشگاهها با اجارههای بالایی در اختیار متقاضیان قرار میگیرد در بهترین حالت یک باشگاه متوسط در مرکز شهر میتواند ماهیانه هفت تا ده میلیون سود داشته باشد.»
به گفته وی: باشگاههای بزرگ با مساحت بالا بیشترین درآمد خود را از خدمات به دست میآورند. این باشگاه ها که بیشتر در محدودههای شمال شهر فعال هستند، روزانه بین ۵ تا ۷ میلیون درآمد دارند، که حاشیه سود این گردش مالی بیش از ۶۰ درصد است.
در بیشتر باشگاهها فروش مکمل غذایی، خدمات آرایشی و حتی خدمات مشاورهای یک منبع درآمدی بسیار عالی به شمار میرود. یک باشگاه بزرگ و مجهز باید دارای دو تا سه مربی باشد.
در این باشگاهها حتما یک مسئول نظافت و خدمات فعالیت میکند. یک نفر به عنوان مدیر و یک نفر به عنوان صندوقدار حضور دارند. البته سالندار هم وظیفه رسیدگی به مشتریان و ارائه خدمات به آنها را دارد. در برخی سالنها هم دو نفر وظیفه ماساژ را بر عهده دارند که تعداد این سالنها بسیار اندک است.»
وی تصریح میکند: با توجه به اینکه میزان استفاده آقایان در ساعتهای منتهی به شب بیشتر از صبح است. بیشتر سالنها شیفت صبح را به خانمها اختصاص میدهند.
اما میزان مشتریان خانم حتی ۳۰ درصد شیفیت آقایان هم نیست و میزان استقبال بانوان از باشگاههای بدنسازی بسیار اندک است به همین دلیل راهاندازی یک سالن اختصاصی و مجزا برای خانمها چندان به صرفه نیست.»
درباره این سایت